Papenburg
Door: Moorsoldaten
Blijf op de hoogte en volg Harry
08 Juni 2014 | Nederland, Haaksbergen
Tja, ik zit al weer thuis. Gisteren gearriveerd, rondom de klok van vijf omdat ik in Buurse twee flesjes Radler naar binnen heb gegoten. Ik kwam van Sellingen, van natuurcamping De Slangenborgh, wat een rust in dit mooie natuurgebied! Langs Ter Apel ging het, over Twist en Georgsdorf naar Nordhorn, om achter langs De Lutte en Losser op Haaksbergen aan te koersen. Welgeteld 120 km.
Daags er voor vertrok ik van camping Poggepoel, aan de rand van de stad. Langs de Meyerwerft. Dan moet je wel even stoppen om te zien wat ze daar maken: cruises. Kastelen van schepen. Een gedeelte lag al op het water om afgebouwd te worden. Welk deel weet ik niet, maar het was geen voor- noch achterdeur. Natuurlijk even moeten vastleggen.. En dan weer verder, naar Bunte. De kermis was klaar om te starten. Maar nu heerste er rust, evenals om de oude kerk die met zijn begraafplaats rondom het middelpunt van de festiviteiten zou gaan vormen. Roomser kan het niet, toch? Verder, door een saai landschap, naar Bellingwolde; daar een pracht aan huizen van herenboeren, gelijk de textielbaronnen in Twente. Het is ook een oud plaatsje, dat z'n glorietijd kende in de 18e eeuw. Op naar Bourtange, het vestingplaatsje waar ik al eerder was, langgeleden. Het was haast niet terug te kennen, alles gerenoveerd. En toeristisch! Ik ben er niet zo lang geweest, misschien al verzadigd? Toe ik door Sellingen reed op weg naar Ter Apel, heb ik de eerste beste camping met de romantische naam De Slangenborgh genomen. Een goed geoutilleerde natuurcamping tegen Duitsland aan.
Daags er voor reed ik van Haren via Sogel naar Lager Esterwegen, nu een documentatiecentrum en herdenkingsoord. En wie trof ik daar ? Marianne en Kurt Buck. De laatste keer dat ik er was, was alles nog in renovatie. Nu is het iets moois geworden, erg overzichtelijk en goed ingedeeld. Vandaar fietste ik in de regen over Bockhorst naar Papenburg, maar waar was de camping nu? Eerst maar even gegeten in de stad, voor de zekerheid, bij een Turkse pizzeria. Wat ik niet op kon werd voor mij netjes verpakt om mee te nemen. Geweldig. Inmiddels wist ik waar ik heen moest en even later meldde ik me aan in het kleine café omdat de receptie al gesloten was. De hele avond en nacht heeft het geregend..
De eerste dag fietste ik over Alstatte en Bad Bentheim naar Lingen. Langs grote centrales en een kerncentrale. Naar Haren, dat eens Maszkow heette, genoemd naar de Poolse generaal, die hier het oppergezag uitoefende. Haren was 3 jaren Pools. Bevolkt met bevrijde KZ-gevangenen, Poolse krijgsgevangenen, Poolse bevrijders en Polen die niet terug konden naar hun land vanwege de Russische bezetting. Aan de rand van de stad bivakkeerde ik op camping Emspark. Gegeten heb ik in een yoegoslavische restaurant vlak bij de Dom, die het stadje een groter aanzien geeft als het in werkelijkheid is.
Daags er voor vertrok ik van camping Poggepoel, aan de rand van de stad. Langs de Meyerwerft. Dan moet je wel even stoppen om te zien wat ze daar maken: cruises. Kastelen van schepen. Een gedeelte lag al op het water om afgebouwd te worden. Welk deel weet ik niet, maar het was geen voor- noch achterdeur. Natuurlijk even moeten vastleggen.. En dan weer verder, naar Bunte. De kermis was klaar om te starten. Maar nu heerste er rust, evenals om de oude kerk die met zijn begraafplaats rondom het middelpunt van de festiviteiten zou gaan vormen. Roomser kan het niet, toch? Verder, door een saai landschap, naar Bellingwolde; daar een pracht aan huizen van herenboeren, gelijk de textielbaronnen in Twente. Het is ook een oud plaatsje, dat z'n glorietijd kende in de 18e eeuw. Op naar Bourtange, het vestingplaatsje waar ik al eerder was, langgeleden. Het was haast niet terug te kennen, alles gerenoveerd. En toeristisch! Ik ben er niet zo lang geweest, misschien al verzadigd? Toe ik door Sellingen reed op weg naar Ter Apel, heb ik de eerste beste camping met de romantische naam De Slangenborgh genomen. Een goed geoutilleerde natuurcamping tegen Duitsland aan.
Daags er voor reed ik van Haren via Sogel naar Lager Esterwegen, nu een documentatiecentrum en herdenkingsoord. En wie trof ik daar ? Marianne en Kurt Buck. De laatste keer dat ik er was, was alles nog in renovatie. Nu is het iets moois geworden, erg overzichtelijk en goed ingedeeld. Vandaar fietste ik in de regen over Bockhorst naar Papenburg, maar waar was de camping nu? Eerst maar even gegeten in de stad, voor de zekerheid, bij een Turkse pizzeria. Wat ik niet op kon werd voor mij netjes verpakt om mee te nemen. Geweldig. Inmiddels wist ik waar ik heen moest en even later meldde ik me aan in het kleine café omdat de receptie al gesloten was. De hele avond en nacht heeft het geregend..
De eerste dag fietste ik over Alstatte en Bad Bentheim naar Lingen. Langs grote centrales en een kerncentrale. Naar Haren, dat eens Maszkow heette, genoemd naar de Poolse generaal, die hier het oppergezag uitoefende. Haren was 3 jaren Pools. Bevolkt met bevrijde KZ-gevangenen, Poolse krijgsgevangenen, Poolse bevrijders en Polen die niet terug konden naar hun land vanwege de Russische bezetting. Aan de rand van de stad bivakkeerde ik op camping Emspark. Gegeten heb ik in een yoegoslavische restaurant vlak bij de Dom, die het stadje een groter aanzien geeft als het in werkelijkheid is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley